همراه با سجدهٔ کائنات
در تصویر شگفتانگیزی که قرآن از پشت پردهٔ هستی ترسیم میکند، تکتک اجزای جهان به سجده افتاده[1] و در حال تسبیحاند[2]. در این صحنه هر آنچه در آسمانها و زمین است و حتی سایههای آنها[3] با نهایت خواری و فروتنی سجده گزارده و اینگونه، تسلیم بودن خود در برابر ارادهٔ الهی را به نمایش گذاشتهاند.[…]
More
نماز و طهارت
مهمترین و گویاترین نماد معنویت، پاکیزگی است. لذا قرآن همداستان با دیگر مکاتب معنوی هر گونه بیاخلاقی[1]، بیفکری[2] و لجاجت[3] و حتی ابزار و مقدمات اموری[4] که به زندگی اخلاقی و عقلانی آسیب برساند را آلودگیهایی معرفی میکند که دل را تیره و تار و راه رسیدن به درجات والای انسانیت را مختل میسازد. این[…]
More
اوقات نماز
ساختار کلی نماز در همهٔ شرایع آسمانی یکسان بوده و روش بهجا آوردنش برای مخاطبان قرآن ابهامی نداشته است؛ به همین سبب، این کتاب نکتهٔ جدیدی دربارهٔ احکام نماز بیان نکرده و تا ضرورتی[1] پیش نیامده، حتی قبلهٔ آن را از بیتالمقدس به مسجدالحرام[2] تغییر نداده است. پس وقتی در قرآن میخوانیم «نماز با زمانبندی[…]
More
بهانههایی برای محرومیّت از نماز
کسی که به معنویت پشت کرده[1] و ذهن و دلش را در زندان مادیات محصور ساخته [2]باشد، دلیلی نمیبیند نماز بخواند[3]؛ همانگونه که ضرورتی برای کمک به تهیدستان[4] احساس نمیکند. اما اگر کسی به خدا باور داشت و اهل نیکوکاری بود و با این حال نماز نخواند، حتماً دلیل خاصی برای این انتخابش دارد. اگرچه[…]
More
نماز از زاویهای دیگر
نه نماز خواندن کسی لزوماً بهمعنی وارستگی و سعادتمندی اوست و نه بینماز بودنش نشانهای قطعی برای پلیدی و سرنوشت شومش بهشمار میآید. چه بسیار نمازخوانهایی که زشتترین جنایتها را مرتکب شدند و بسا بینمازانی که آزارشان به مورچه هم نرسید و شرافتمندانه زندگی کردند. اما آیا این واقعیت میتواند توجیه خوبی برای بینمازی باشد؟[…]